Data powstania strony 7 VI 2008r.

Data ostatniej modyfikacji 7 VI 2008r.

Oczobarwnica większa

Erythromma najas

Spotkanie z oczobarwnicą wywołuje sporo emocji, te właśnie emocje opisałem wcześniej tutaj.

Jest to pośród małych, niebieskich ważek równoskrzydłych chyba najatrakcyjniejsza, bo czerwonooka ważka. Podobne emocje wywołują obie występujące w Polsce oczobarwnice: większa – Erythromma najas i mniejsza – Erythromma viridulum. Niektóre źródła podają nazwę oczobarwica.


Oczobarwnice większe to niewielkie ważki równoskrzydłe (Zygoptera). Ich długość wynosi ok. 38 mm, przy czym samce są nieco mniejsze od samic (Dijkstra K.-D. i Lewington R., 2006); rozpiętość ich skrzydeł wynosi ok. 48 mm. Są wyraźnie większe od swych "krewniaczek" Erythromma viridulum.
Są to ważki pospolite, występujące w całej Polsce z wyjątkiem najwyższych obszarów górskich. Lubią wody stojące: stawy, jeziora – raczej duże zbiorniki, oraz wody wolno płynące takie, jak np. kanały melioracyjne. Istotne dla nich jest występowanie roślin z pływającymi liśćmi, jak np. grzybienie, grążele i rdestnice, na których – jak podaje Wendzonka J., 2002 – lubią siadać zwłaszcza samce.
Pojawiają się w maju i spotyka się je do sierpnia – a najliczniej w lipcu.


Zdjęcia oczobarwnic przysłał nam Piotr Mikołajczuk, większość z nich zrobił w czerwcu a niektóre w lipcu – oczywiście w Międzyrzecu Podlaskim.
To miejsce nad brzegiem największego ze zbiorników międzyrzeckiej żwirowni, w którym Piotr sfotografował wiele różnych gatunków ważek.

Nie widać na tym zdjęciu ulubionych przez oczobarwnice roślin wodnych.


Samiec male

Spotkany na przełomie maja i czerwca młody samiec nie jest jeszcze wybarwiony na niebiesko i wygląda bardzo podobnie do samicy. Jednak dziewiąty i dziesiąty segment odwłoka ma wyraźnie lekko niebieskawe zabarwienie, widoczny jest również wtórny aparat kopulacyjny.

W drugiej połowie czerwca samce są już dojrzałe. Boki tułowia oraz pierwszy i dwa ostatnie segmenty odwłoka przybrały jaskrawoniebieską barwę.
 
Jest to cecha odróżniająca samce oczobarwnic większych Erythromma najas
– od samców oczobarwnic mniejszych Erythromma viridulum (zdjęcie obok), u których niebieskie są również boki i spód ósmego segmentu, co zostało zaznaczone strzałką.
Często dawaje się zauważyć, jak jedzą drobne owady, lub czyszczą żuwaczki po jedzeniu.
Wierzch ich tułowia i odwłoka są czarne, metalicznie połyskujące. Pterostigmy też są czarne, a ich oczy wręcz kłują nasze głęboką czerwienią.
Siadają na nadwodnych roślinach, wybierając najchętniej te, które są bardziej oddalone od suchego lądu. Stamtąd obserwują okolicę...
... od czasu do czasu zmieniają punkty obserwacyjne wykonując szybki przelot nad wodą. Siadają w miejscach trudno dostępnych, na wiszących nad wodą gałązkach wierzbowych a Piotr musiał brodzić w wodzie robiąc im te zdjęcia.


Samica female

Tymczasem samiczki są mniej widoczne, czarno-zielone, siadają dyskretnie w gęstwinie krzewów.
Ich oczy są brązowe. Jaśniejsze niż oczy samców, choć mogą przybierać również czerwonawą barwę.
Niebieski kolor pojawiał się również na ciałach samiczek, ale tylko pomiędzy czarnymi segmentami zwłaszcza ostatnich członów odwłoka, co widać właściwie tylko na powiększeniach zdjęć.
Młode samice, które nie mają jeszcze właściwie wybarwionych oczu, są bardzo podobne do samic pałątek i łatwo je z nimi pomylić. Trzeba pamiętać o tym, że odwłoki oczobarwnic są bardziej czarne.


Para

Wkrótce oczobarwnice zaczęły łączyć się w pary.
Piotr udokumentował to na kilku zdjęciach.
Na tym dobrze widać różnicę w kolorze oczu samca i samicy... ale w obu tych parach oczu błyszczy szczęście!
Tak więc cykl się zakończył, jaja zostały złożone w tkanki roślin, a następnej wiosny zobaczymy znowu młode, świeżo przeobrażone ważki.


* * *


Czekamy Piotrze na obiecane zdjęcia oczobarwnic mniejszych!



  Wszystkie zdjęcia jakie pokazuję na moich stronach są robione ważkom żywym i nie złapanym.  

  Wszystkiego o ważkach możecie dowiedzieć się tutaj
Almanach ważkowy czyli wszystko o ważkach
 



Valid HTML 4.01 Transitional
Ta strona spełnia standardy kodu HTML 4.01 Transitional