Noc nad stawem

A czasami rozświetlamy tę noc reflektorami, znów wykorzystując niewolniczo elektryczność, by stworzyć coś zupełnie nowego - coś czego nie można zobaczyć w dzień...
...a czasami wystarcza lampion ze świeczką odbijający się w wodzie. Taki punkt światła zupełnie wystarcza w środku nocy, by wszystko nabrało zupełnie innego wymiaru - przecież ten brzeg byłby zupełnie czarny bez tej latarenki!
Wysoko nad wodą pochylają się 100 letnie modrzewie, pamiętające dziadków, pluskających się na brzegu w wodzie... Och nie! - przecież wtedy ich JESZCZE nie było... a dziś JUŻ ich nie ma... a modrzewie stoją samotnie i obojętnie patrzą jak przepływa nasz czas...
Nie marnujmy naszego czasu... mamy go każdego dnia coraz mniej...
Grzybienie też śpią... i żaby i ryby... cisza panuje nad wodą... tylko w dalekim lesie pohukuje sowa... nawet wiatr śpi. Nic nie burzy powierzchni śpiącej wody - jest godz. 23.oo. Ale my nie śpimy i w tę bajkową noc nie będziemy w ogóle spać...
Północ... co się dzieje... co to jest... gdzie się podziały uśpione modrzewie... Czary czy co? Przecież tego drzewa NA PEWNO tutaj nie było!!! Jak bym mógł nie zauważyć tak potężnej czereśni!!!???
Piękna, stara juka także śpi... niedługo zakwitnie ogromnym kwiatem o wysokości 2 metrów. Ona rośnie w tym miejscu 14 lat. Pamięta czasy gdy była tylko ona i wiekowe modrzewie. Teraz choruje...
...czy przychodzi jej pora pożegnania się z tym bajkowym ogrodem?
Nawet strumyk usnął... Ale woda pozostała w jego komorach - to jest dobrze zrobiony strumyk - nie zamienia się w pustynię gdy w nocy zasypia pompa...