Uwaga! Maile mają zachowaną oryginalną pisownię
Data
powstania strony 7 X 2006r.
Data ostatniej modyfikacji 7 X 2006r.
|
|
| Uwaga! Maile mają zachowaną oryginalną pisownię |
Data ostatniej modyfikacji 7 X 2006r. |
Stary staw II
Czasami mail z pytaniem może być zalążkiem ciekawej strony....
| Mail pochodzi z
dnia 14 IX 2006r. Witam Rzeczywiście takie "odkurzacze" już u nas są do kupienia. A to zdjęcie ze strony firmowej producenta
To ma zasysać osady z dna i
ma być potem "pięknie i czysto" w oczku..... Odpisałem oczywiście od razu: Witam! |
Następnego dnia MUSIAŁEM zrobić trochę porządków w stawie przez zimą... Robiąc te prace przypomniał mi się ten mail i to "trzecie pytanie" i ten nieszczęsny odkurzacz... Zacząłem się śmiać w duchu.... Oj... bardzo się śmiałem!!!!
I postanowiłem zrobić taką stronę o "czyszczeniu i konserwacji stawu". Może te zdjęcia trochę uświadomią początkującym stawowiczom co właściwie zrobili w swoim ogrodzie i czego naprawdę potrzebują w przyszłości.
| 15 IX 2006r. Zwlekałem z tą
robotą cały sierpień - było dość zimno i był to
wystarczający pretekst by się do tej roboty nie zabierać... Nie chciało mi się strasssssznie... Ale wrzesień
był piękny - więc pewnego dnia wziąłem się do pracy
- zacząłem od przygotowania mojej wersji oczkowego
odkurzacza |
) |
| Rok temu, 30 sierpnia też robiłem to samo - i jak mocno znów się to zielsko rozrosło! | ) |
| Ryby po prostu już nie mają gdzie pływać - cała objętość stawu jest zarośnięta. Jedyne wolne miejsce to pod liśćmi grzybienia. | ) |
| Jak co roku przed wejściem do
stawu zakładam papcie na gumowej podeszwie. Na krzesełku
będzie leżał aparat, z którym teraz szaleje moja żona.
Mam również przygotowany stary ręcznik, za którego
spaskudzenie żona nie urwie mi głowy. Ale najważniejsze
są papcie!!! A teraz widać jak wykonuję profesjonalne sprawdzenie temperatury wody w stawie... |
) |
| Pierwsze pociągnięcie... | ) |
| Wystarczy złapać jedną garść łodyg, by zaczęła się ciągnąć cała ogromna kępa - takiej ogromnej gęstwiny nie da rady załadować do miski - trzeba to zielsko rwać na kawałki. | ) |
| O - właśnie tyle wystarczy -
i najważniejsze - trzeba z niego WYTRZĄSAĆ "coś-oślizgłe-i-się-rusza"
jak nazywała to, co żyje w tych gęstwinach, kilka lat
temu moja córka :))) |
) |
| Jak długie są te pędy... | ) |
| No i już pierwszy kłąb w
misce. Na początku idzie łatwo... Problemy się zaczynają trochę później... |
) |
| Drugi kłąb - widać, że to już nie tylko łodygi, ale i muł. Moczarka w jakiś sposób zakorzenia się w mule, a muł ma taką konsystencję budyniu - i ten muł się zaczyna ciągnąć za wyciąganą kępą zielska. To jest bardzo ciężkie, a trzeba podnieść i jakoś wytrzepać z larw ważek. | ) |
| Trzecie szarpnięcie. Oj - ciągnie
się OGROMNY glut mułu - widzę to wyraźnie! - zielone
wyszło nad wodę łatwo, ale w wodzie unosi się ten podczepiony
do moczarki muł. Tak sobie myślę, że byłby tu pomocny mocny, metalowy durszlak, by z jego pomocą wrzucać do miski ten galaretowaty muł. Chyba czegoś takiego poszukam na targowiskach. |
) |
| Zielone już w misce, ale przy
samej misce pływa w wodzie ten czarny, budyniowaty muł.
Obrzydliwe to jest strasznie - moja żona nigdy w życiu
by tego nie robiła, a moja córka... Nie mam jak tego mułu wyciągnąć, koniecznie muszę kupić taki metalowy durszlak - plastikowy na 100% pęknie!!! |
) |
| Pierwsza próba zaciągnięcia tego budyniowatego mułu do miski. | ) |
| I nic z tego nie wyszło... To jakaś tajemnicza sprawa z tym mułem.... On jest jakby poprzerastany korzeniami (????) moczarki (a może ramienicy) i naprawdę tworzy taki galaretowaty glut. W dłoniach się to rozpada jak kisiel albo budyń, ale pływając w wodzie jest dość spójny. Ale nie ma sposobu by go wyciągnąć. | ) |
| Próbowałem jakoś zaciągać mniejsze fragmenty tego mułu do miski... To raczej syzyfowa praca. | ) |
| Wyławianie pędów staje się coraz trudniejsze - ja przecież stoję w płytkiej wodzie, a już muszę zanurzać rękę na całą długość - więc co będzie w głębszej wodzie - będę już musiał nurkować ????? | ) |
| Pełna miska zielska i mułu, ciężka niesamowicie, jeszcze dobieram jakieś pojedyncze pędy pływające w wodzie. | ) |
| Po wyciągnięciu ciężkiej misy ze stawu trzeba ją wysypać do taczki i spokojnie obserwować co się będzie działo - zaczną w kłębów zielska wychodzić niewytrzepane larwy ważek. | ) |
| Koniecznie trzeba odczekać trochę czasu i poczekać by wyszło ich jak najwięcej. Trzeba je wrzucić spowrotem do wody. Można kilka razy rozgarnąć zielsko, by przestraszone larwy zaczęły uciekać z tej gęstwiny. Koniecznie trzeba je uratować - przecież za rok z nich wyklują się przepiękne ważki!!! | ) |
| Nie trzeba się bać larw ważek - nie zrobią krzywdy człowiekowi! I wcale nie są obrzydliwe... nie mają z pająkami nic wspólnego!!!! | ) |
| A tak przy okazji mała lekcja botaniki - to jest ramienica krucha. | ) |
| A to moczarka kanadyjska - to
taka mała lekcja botaniki powiązana z pokazem
profesjonalnej pielęgnacji roślin wodnych :-))))))) |
) |
| To jest druga OGROMNA MICHA wyszarpanej ze stawu moczarki, ramienicy i mułu. Wyciągnąć taką MICHĘ z wody na brzeg to naprawdę spory wysiłek!!! | ) |
| Bardzo łatwo w czasie wyciągania takiego ciężaru przeciążyć sobie jakieś mięśnie w plecach i potem mieć przez dwa - cztery tygodnie niezłą zabawę!!! Ból jest piekielny - i taki "łapiący" i wtedy aż przygina człowieka do ziemi... Miałem to kiedyś i wiem dobrze jak to jest... | ) |
| Zawartość MICHY już w taczce. I kolejna larwa ucieka. Te, których nie jestem w stanie odnaleźć pewnie zginą. Nie sądzę by z kompostownika oddalonego o 30 metrów wróciły do wody. A może się mylę??? | ) |
| Z mułu zaczynają wychodzić
różności. To właśnie te ulubione oślizgłe
mojej córki - dobrze, że tego nie ogląda :-))) |
) |
| Wydaje mi się, że przy
takiej pracy, gdy jesteśmy uświnieni w mule po
same uszy dość łatwo się przełamać i
spróbować się oswoić z takimi zwierzątkami... Ale nie jest to proste!!! Te zwierzątka są dość obrzydliwe... |
) |
| Również warto spróbować
wziąć do ręki takie maleństwo...
|
) |
| Maleństwo z bliska -
to pewnie jakiś gatunek pijawki??? Wydaje mi się, że
te zdjęcia trochę uświadomią przyszłym właścicielom
oczek wodnych, że ich marzenie stworzenia w ogrodzie
"bajkowego zakątka" nie uda się w pełni
zrealizować. |
) |
| Pierwsza taczka załadowana w
połowie. Wsypane do taczki dwie WIELKIE MICHY zielska i
mułu. Jeszcze trzeba dołożyć dwie tak samo wypełnione
MICHY i można jechać na kompost. Załadowałem tego popołudnia dwie pełne taczki. Wierzyć się nie chce, że rok temu robiłem dokładnie to samo!!! I że w ciągu jednego lata tak się to zielsko potrafi rozrosnąć!!!! |
) |
Nie robiłem tego dnia już więcej zdjęć, już nie było to możliwe. To dość trudne za każdym razem płukać ręce z czarnego mułu, wycierać je do sucha, brać aparat do ręki i robić pstryk gdy ma się do wykonania dość ciężką i dość nieprzyjemną pracę. Bo potem jest trochę gorzej. Woda jest głębsza, trzeba się głębiej zanurzać, muł jest coraz bardziej nieprzyjemny. Już się nie ma nastroju do zdjęć... Chce się po prostu odwalić ciężką robotę i mieć to po prostu z głowy....
Tak to jest ze starym stawem.... Tę pracę robiłem po raz pierwszy w 2002 roku. Można to zobaczyć na zdjęciach z lat 2002-2005. Przyzwyczaiłem się do tej pracy i wiem że trzeba ją po prostu wykonać. Właściwie jest to w tej chwili jedyna czynność przy stawie jaką wykonuję w ciągu roku. Poza tą pracą staw od dwóch lat żyje całkowicie własnym życiem, bez żadnej mojej ingerencji... Nie stosuję żadnych pompek, filtrów, torfu, chemii...
I chyba to jest najlepsze co można robić przy stawie - nie robić właściwie NIC!!!
* * *
A teraz bym spytał tego człowieka, który napisał do mnie maila w sprawie tego "odkurzacza stawowego" czy dalej chce go kupić....
|
